Tot enkele decennia geleden deelde de overgrote meerderheid van Europese burgers een gemeenschappelijke droom, een Europese droom.
Oorspronkelijk was het een droom van vrede, de fundamentele reden waarom sommige Europese landen besloten om zich te verenigen, beginnend met industriële en economische samenwerking onder de filosofie dat landen die samenwerken geen oorlog voeren. Deze oorspronkelijke reden was krachtig, gemakkelijk te begrijpen voor iedereen, gedeeld van hoog tot laag en het werkte. De verenigde landen hebben de langste periode van vrede in Europa gekend sinds de Romeinse tijd (Pax Romana); meer dan 70 jaar.
In de loop van de tijd werd vrede als vanzelfsprekend beschouwd en werd de economisch-industriële samenwerking het belangrijkste aandachtspunt, terwijl er gedurende een periode ook ruimte was voor het opzetten en de groei van openbare en sociale diensten. Voor de meeste mensen in de gemeenschap ging de droom door als een combinatie van welvaart, menselijke waarden en idealen.
Sinds enkele decennia echter, zijn die openbare en sociale diensten geleidelijk weer afgebouwd, geprivatiseerd of zelfs verdwenen, terwijl industrie en economie volledig kwamen te domineren, tot het punt waarop tegenwoordig lijken de Europese Unie en haar burgers als niets meer dan een "markt" te worden gezien en behandeld.
Deze ontwikkeling lijkt het, eveneens geleidelijk, verdwijnen van de Europese droom en het verlies van idealen onder de mensen te hebben veroorzaakt. Tegenwoordig staan veel burgers kritisch tegenover de EU of zelfs sceptisch en willen ze haar verlaten. De Europese Unie, zoals die momenteel bestaat, lijkt geen droom meer te dekken, althans niet die van haar burgers.
Is het vertrek van landen uit de EU een gevaar voor de oorspronkelijke droom van vrede? Denk je dat de Europese droom moet worden hersteld?
